Vallahi başlığı atarken aydım. Uzaylı filmlerine şok içinde bakarız ya, yaratığın içinden bir yaratık daha çıkıyor, vaayyyy büyük olay. Yahu bilmem kaç yüz bin yıldır biz yapıyoruz bu işi. Bildiğin insan çıkartıyoruz içimizden. Biz adına doğum, dünyaya bebek getirmek deyip basitleştiriyoruz olayı ama ‘insandan insan çıkartma’ deyince hem havalı oluyor hem de işin mahiyeti büyüyor. İşin esprisi bir yana, çocuk sahibi olduğunuz an dünya başka bir türlü dönmeye başlar. Etrafınızdaki insanlar adeta evrim geçirir de onları ilk defa gerçekten tanıdığınızı hissedersiniz. Daha önce sevdiklerinize gıcık, bazı sinir olduklarınıza ise sempati duymaya başlarsınız. Ne oluyor yahu, hepiniz kafayı mı yediniz? Yooo!! Uyan, değişen sensin kızım!!! Ama bunu ancak 1-2 sene sonra anlayabileceksin. Biri seni uyarsa bile bu zaman zarfında algıların hormonların tarafından kuşatıldığı için çok sağlıklı düşünemeyebilirsin. Özellikle ilk bebeğini dünyaya getiren anneler için bu durum daha da geçerli sanırım. Örneğin ilk bebeğim olduğunda yaklaşık 10 kişiye kafa atmak, 5 kişiyi…
